Daha katran karası gözlerinde yıldızları bulacaktım, gülüşün, güneşim…Nefesin, ab-ı kevser olur akardı içime…..Hangi cümlede adımız yanlış yerde yazılmış ki, Ne başında ne sonunda buluşamadık…Yüreğimi buz gibi sevdana yaslandığımdan bu yana, aşkımı rutubetli mahkum etmiş ..nemli bir kalbim var benim….Ellerini ellerimi terk edeli, bıraktığın taş kaldırımlı dar sokakta…Hala ayak seslerini duyuyorum…Sen geliyormuşsun gibi dilim lâl…Susuyorum artık derin derin… Ve sessizce soluyorum bir hazan yaprağı gibi….adımı eylül koymuştun ya…Hiç anlamamışım, beni sonbahar da soldurup, sevda durağında hayallerime veda edip..Hıçkırıklarımın yoldaşım olacağını..Ve bil ki; Unutmak için, Seni son kez özlüyorum….
