12 Ocak 2015 Pazartesi

AH DELİ ÇOCUK

Ah deli çocuk !
Ne kadar kırılgansın sen böyle…
Çocukluğun öpeyim de geçsinler ile geçmedi ki senin !
Ağladığında başın okşanmadı ki dizine yaslayıp teselli edenin olmadı hiç..
Yokkk ”Annem” yokkk  ben kızarım onlara sen ağlama sakın’lı tesellilerle avutulmadın…

Şimdi neden  bu ağlamalar ! ?
Neden bu sızlanmalar ! ?
Adın gibi ”U”mutlu olmalısın yarınlara
Senin bir ”Hayatın” var !!

Bu köhne,kokuşmuş ”Dünya” düzenine inat,
Etrafında ki tüm şekilcilere inat
Tüm yozluklara inat
Tüm sahtekarlara inat
Yaşatmalısın içindeki çocuğu … !

Kim bilir ? !
Belki bir bahar rüzgarında mavi gökyüzüne uçurtma salarsın
Tüm güzel dileklerini kuyruğuna asarsın özgürce !
Doyasıya kullanmadığın bir bisikletin olur ve ellerini açar özgürlüğü kucaklarsın…

Uzaktan izlediğin,ışıklarının seni hep cezbettiği o lunaparka gidersin belki …
Atlı karıncaya,çarpışan otolara binersin
Dondurma yersin bol fıstıklı ,sonra kağıt helva,elma şekeri
Belki…. !

İçimdeki çocuğu hiç büyütemedim ben !!!
Büyüdükçe çocuk kalan yanım acıtıyor kalbimi
İçimdeki çocuk gittikçe küçülürken
Sahi nezaman büyüdüm ben böyle…

Yaşayamadığım çocukluğumu yaşayacağım daha seninle
Borçlusun bana ve alacaklıyım senden ey hayat …!!!
(Umut-Serpilce)

AŞKIM YÜREĞİNE EMANET.

Eğer ki âşk../....Nefsini terbiye edip..
Sadakatle sevmek ise...
Aldığım her nefes helal sana.../......aşkım yüreğine emanet...
Ne olur emanetimi ellere verme..
serpilce