Yalnızlığımı koynuma aldım..Sana geliyorum….Hani sen gözyaşlarımı gördüğünde..yanıma gelir…” her şey güzel olacak” derdin ya….Bak hiç bir şey artık güzel değil..Ne zaman geriye dönüp baksam…Seni görüyorum ..Tozlu raflardayım, diye üzülme..Seni hiç tozlandırmıyorum….Her dakika her saniye aklımdasın…Hiç kapağını kapatamadığım bir kitap oldun..Hergün saatlerce okuyor bıkmıyorum….Her kelimesinde ayrı bir kitap yazıyorum…Bütün kelimeler sana çok yakışıyor….Hepsine ayrı bir anlam katmışsın…Aşk dedi mi sen..Sevgi de sen..Sardın beni anılara koydun kitabına..Her an seni yaşar oldum..Ama bir eksikle..Artık seni okumaya ne zaman başlasam, akan gözyaşlarımı silen, yanağımı okşayan sıcak bir el yok..
Yok işte …….________
İşte kitabın acımasız yüzü başladı…Sensizliği anlatmaya başladı..Birden odayı buz gibi ayaz sardı..Kanım iliklerime kadar dondu..Üşüyorum..Hemde çok üşüyorum…Ellerimi ellerine alsan…Yoksa bak yine başlar kalbimde kanayan yaralar..Hani ayrılık bir elvedaya bakarmış…Canını yakmak için..Sonra gözyaşlarım tuz biber eker olmuş..Kanayan yarama…Bağırmak haykırmak istiyorum..Sesim çıkmıyor..Bir çemberin içine sıkışmış gönlüm..Ses vermiyor..Şimdi sen benim mazim mi oldun ????????????Omuzlarımı bile taşımak ağır oldu…Bedenim artık can bulmuyor..
Diyorum ya!!!! yalnızlığımı koynuma aldım…Sana geliyorum….Beni yine kapın da beklermis
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder