26 Haziran 2012 Salı

ÇOCUK KALBİ GÜLMEZ HEMEN.













Yalnızlık türküleri söylerken… içimdeki  çocuğu unutmuşum..Gözüm, gökyüzüne takılı kalmış..Tam ortasında sallanan kalbime inat..Kalbim mi bana uzaktı ?? Yoksa bir türlü yaşamadığım sevda mı??? Sevda var mıydı?????????


Yalnızlık öle anlaşılır şey değil aslında…  Yürek vurgusu belki de gönül teli..Asılı kalmış çocuk yüreğim..


Dünya çok kalabalık, her zaman birileri vardır..Yürek yalnızlığı sevgiye susar..Bunca kalabalığa inat.Sonralarda kalbin isyanını bir köşeye bırakır, çocuk kalbimi alıp, bunca yalnızlığıma inat, karışırım tüm dünyaya..

4 yorum:

  1. Dünya evet çok kalabalık ama,
    İnsanın yüreğine yalnızlık bir kere vurmaya görsün, o kalabalıklar gözlerinden silinir gider insanın..

    YanıtlaSil
  2. Çocuk kalbinizin her daim gülmesi ve sizi böyke muhteşem şiirler yazmaya fırsat vermesi dileğim.. Yüreğiniz sevgi ile dolsun, kaleminiz daima yazsın.. Bu vesileyle kandiliniz de kutlu olsun.. sevgilerimle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler yarenciğim..:) Kandilin mübarek olsun.

      Sil