ANNE

Nisan yağmurları yağıyor yüreğime anne…


Her damla başka hatırlatıyor yüzünü..


Hani küçüktüm…Her baktığında sıska bedenime hiç büyümez zannederdin..


Okuldan dönüşümü sokakta beklemediğin kalırdı..


Yine çok yorgundum be anne…Biraz arkadaşlarla oynadık….


Biraz yürüdüm…..


Bak nisan yağmurları yağıyor anne…


Yine ıslandı saçlarım!!!!…..


Bak anne papatyalar mevsimi!!!! geldi…


Sana en çok getirmeyi sevdiğim çiçekler ..


Belkide benim çok sevdiğim çiçekler..


Gülen yüzleriyle sana benziyorlar…


Bak nisan yağmurları yağıyor anne!!!!







Saçlarımı okşayan el yok…


Sabahları uyandıran tatlı ses…


Biliyor musun anne…Kızım en çok benim sesimle uyanmayı seviyor…..


Aklıma sen geliyorsun…yüzümde bir tebessüm..ben gibi “diyorum”..


Sabahları hazırladığın kahvaltı geliyor aklıma…


Ne güzeldi annem…


Şimdilerde kahvaltılardan da tat almıyorum..


Bak nisan yağmurları yağıyor anne..


Hemde yüreğimin üzerine üzerine…


Sana uzak olmak daha bir koymaya başladı bugünlerde..


Sana olan özlemim..Memleket hasreti….Üstüne birde sana olan…


Kalp ağrılarım..


Ruhum okşayan sesin…İncinen yanlarımda yanımda olman..


Saçımı tarayan şefkatli ellerinde yok anne…


Bak nisan yağmurları yağıyor anne!!!


Hemde yüreğimin üzerine üzerine!!!!!!!….